Ποστ σε τρεις πράξεις

 

Πράξη 1η: Αυτοκτονία.

Μία κοπέλα που δεν ξέρω, αυτοκτόνησε. Έπεσε από τον 4ο, επειδή (οι γνωστοί της εκεί το αποδίδουν) είχε πολύ έντονο πρόβλημα (χαμηλής) αυτοπεποίθησης. Ας είναι. Κάθισα και σκέφτηκα, και αποφάσισα ότι δεν θα μπορούσα να αυτοκτονήσω. Όχι τόσο για να μη με στερήσω από τον κόσμο, όσο για το ότι φοβάμαι. Ειδικά με τον τρόπο αυτό, να πηδήξω από τον 4ο. Μόνο η ιδέα ότι μπορεί να ζήσω ως παράλυτος ή και παραπληγικός είναι χειρότερη από το θάνατο. Απλώς, δεν έχω  καταλήξει ακόμα στο αν αυτοί που αυτοκτονούν είναι πιο δειλοί ή πιο γενναίοι. Εννοώ, αυτός που αποφασίζει να αυτοκτονήσει, για ‘μένα από τη μία είναι δειλός που παρατάει τα όπλα, δεν το παλεύει άλλο το πρόβλημά του, που αποφασίζει πως το τέλος των προβλημάτων του έρχεται μόνο με το τέλος της ζωής του. Αλλά από την άλλη, βρίσκω τρομερό θάρρος στην πραγματοποίηση μίας απόπειρας. Είναι κάτι που δεν θα το έκανε ο οποιοσδήποτε πιστεύω. Εκεί που καταλήγω είναι ότι ίσως αυτοί που αυτοκτονούν βρίσκονται μάλλον σε καλύτερη μοίρα από αυτούς που έχουν πρόβλημα και κάθονται και μιζεριάζουν. Και όχι, δεν εννοώ πως όποιος έχει πρόβλημα και μιζεριάζει καλύτερα να πάει να αυτοκτονήσει!!! Τέλοσπάντων, πολύ το κούρασα.. Όποιος κατάλαβε κατάλαβε!

 

Πράξη 2η: Η Γέννηση

Σαν σήμερα πριν 22 χρόνια γεννήθηκε μία κοπελιά, όλα τα λεφτά! Εξελίχθηκε σε μία πανέμορφη κοπέλα, απέκτησε δυναμισμό (από την παρέα μαζί μου), θυληκότητα (από τις απαιτήσεις μου), κοινωνικότητα (έκλεψε λίγη από τη λάμψη μου). Κατάφερε να κάνει παρέα μαζί μου, κι αυτό της χάρισε αμέτρητες στιγμές ευτυχίας και άπειρους οργασμούς.
ΟΚ, πέρα από τις παραπάνω βλακείες, εύχομαι στη ζαργάνα μου να ζει όπως γουστάρει! Αρκεί να είμαι κι εγώ μέσα, με άκρως ερωτικές διαθέσεις, αλλιώς.. να το χέσω!!! Πλακίτσα πάλι, κοίτα να δεις που έχω ορεξούλες σήμερα! Χρόνια πολλά ζαργάνα μου λοιπόν για σήμερα, ό,τι επιθυμείς!!

 

Πράξη 3η: Η ζωή στο ενδιάμεσο.
(Εναλλακτικός τίτλος: «Ας αφήσουμε λίγο τους εγωισμούς, να ασχοληθούμε λίγο με τους εαυτούς μας.»  said by Αρκάς)

Σήμερα ξεκαθάρισαν τα πράγματα, και η ζωή μου αλλάζει τροχιά, αρχίζει σιγά σιγά να κινείται σε διεθνής ορίζοντες!! Με φωνή Τζόι από τα φιλαράκια στο αντίστοιχο επεισόδιο, σας φωνάζω: «SPAIN BABY»! Σε 7 μήνες φεύγω για τρεις μήνες (το λιγότερο) στην Ισπανία, με ένα πρόγραμμα (εράσμους πλέισμεντς) πρακτικής σε ξένη χώρα!!! Ο λόγος που άρχισα να κάνω ισπανικά… Αν όλα πάνε καλά, θα πάω με τον κοντό και την κοντή, και ίσως και με την πολύ κοντή! Ο κοντός πολύ μου τα μασάει βέβαια, αλλά που θα μου πάει, θα τον ψήσω. Τέτοιες ευκαιρίες δεν χάνονται ρεεεεε!!! (κοντέ, επειδή κάποια στιγμή θα το διαβάσεις αυτό, έχω να σου πω ένα πράγμα. Θα λείπω εγώ, η κοντή, και η «έτσι σου» για 3-6 μήνες από τη γη της επαγγελίας – ναι, στην πόλη που σπουδάζουμε αναφέρομαι. Σκέψου το ρε, ψήσου ψήσου ψήσου!!! Άντε!!!) Συνεχίζω λέγοντας πως, αν όλα πάνε καλά, θα δουλεύουμε σε μία συμβουλευτική εταιρία στη Μαδρίτη που έχει αναλάβει εταιρίες κολοσσούς όπως Κόκα-Κόλα, τον ΟΤΕ της ισπανίας και της Λατινικής Αμερικής, την Εθνική τράπεζα της Ισπανίας… Μεγαλεία!!!! 7 μήνες δεν είναι μακρυά, αλλά σίγουρα θα περάσουν βασανιστικά αργά!!! Ας είναι!

Κλόζουρ:
Το ποστ σε τρεις πράξεις έφθασε στο τέλος του, μετά από την σπονδυλωτή κωρύφωση στην 3η πράξη. Όποιος δεν το κατάλαβε να ξέρει πως είναι άτεχνος και άμουσος.

ΥΓ: Έψαχνα φωτογραφία, έψαχνα πολλή ώρα, και κατέληξα στην παραπάνω. Δείχνει την διάθεσή μου απόψε!!! Όχι το περιεχόμενο της φωτογραφίας, στόκε αναγνώστη!!! Τα συναισθήματα που σου βγάζει!!! Εμένα ας πούμε μου βγάζει κάτι σε σκανταλιά, παρέα, βόλτα.. OK, ίσως να τα σκέφτομαι αυτά επειδή θέλω να τα σκεφτώ.. Θα βάλω καλύτερη φώτο την επόμενη φορά!! Μέχρι τότε, καλά να περνάμε, να κάνουμε ταξίδια και να ‘μαστε καλά!!!!
ΥΓ2: Καλό μήνα κιόλας!!!