Από το τελευταίο ποστ μπήκαν στο μπλογκ 163 άτομα. Άντε, βγάλε 1-2 που μπήκαν από το Καζακστάν (wtf?), άρα 160.
Από τον Ιανουάριο η ζωή μου άλλαξε άρδην. Είμαι εκπαιδευόμενος copywriter με όνειρο να αλλάξω καριέρα και να γίνω mad man μίας διαφημιστικής που θα πληρώνει όσο όσο για να σκέφτομαι όπως σκέφτομαι. Σε έξι μήνες μπορεί να είμαι κι εγώ στην Αθήνα, να αγχώνομαι μαζί σας για το μετρό, να μην βρίσκω ένα πάρκο να βγάλω βόλτα το σκύλο, να δουλεύω κι εγώ 12ωρα, να μην έχω χρόνο για τίποτα άλλο πέρα από τις διαφημίσεις που θα αλλάξουν τον κόσμο.
Αυτό όμως δεν είναι το θέμα αυτού του ποστ. Το είπα απλώς για να ενημερώσω τον μοναδικό ίσως επισκέπτη αυτού του ανάρπαστου μπλογκ.
Στα άλλα νέα της ημέρας, πριν δύο εβδομάδες έμαθα ότι η ζαργάνα μου είναι έγκυος. Κι όχι μόνο αυτό! Μετά από 3 μέρες έμαθα ότι η ζαργάνα θα αποβάλλει.
Κι έρχομαι λοιπόν να ρωτήσω: 160 μαλάκες που μπήκαν εδώ μέσα και διάβασαν το πλάνο μου να κάνω παιδί, γιατί κανείς δε μπήκε στον κόπο να μου μιλήσει για την χοριακή; Θεε μου τι θρίλερ ήταν αυτό?! Θα διπλασιαστεί η χοριακή; Θα αυξηθεί λιγότερο; Περισσότερο; Πως είναι η χοριακή;
Κάθε μέρα το πιτσιποπάκι μου έδινε αίμα για χοριακή, ώστε να δούμε την πρόοδο της ορμόνης, κι εγώ της έλεγα «βάλε τα δυνατά σου! Αν δεν διπλασιαστεί ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ να γυρίσεις σπίτι». Tough Love. Ήλπιζα πως έτσι θα την κάνω να προσπαθήσει να αυξήσει την ορμόνη, αλλά δεν τα κατάφερε. Κι έτσι, λίγες μέρες μετά μάθαμε ότι το μικρούλι δεν έχει ελπίδες, κι ότι θα εγκαταλείψει τον μάταιο ετούτο κόσμο πριν καν τον δει.
Το πενθήσαμε όπως άρμοζε. Κλειστήκαμε στο σπίτι, κατεβάσαμε πατζούρια, «δεν ήθελ’ άνθρωπο να δει». Κουβέντα στην κουβέντα, το εμπεδώσαμε το νέο κι έτσι είμαστε καλύτερα. Της έδωσα βέβαια να καταλάβει ότι ήταν ξεκάθαρα δικό της λάθος κι ότι αυτή φταίει αποκλειστικά, και αυτή το πήρε γι’ αστείο και γελούσε, θεέ μου πόσο γελούσε! Και κάπως έτσι, με γέλιο, ξεκινάμε πάλι από το μηδέν.
Βασικά, ξεκινάμε υπό το μηδέν, μιας και αυτή τη στιγμή που σου γράφω, ακόμα δεν έχει έρθει η αποβολή και περιμένουμε. Η ζαργάνα μου είναι έγκυος χωρίς να είναι έγκυος, όμως το διαχειριζόμαστε -νομίζω- μια χαρά. Απλώς η άγνοιά μας για τα θέματα της εγκυμοσύνης ήταν μνημειώδης! Χοριακή. Εξωμήτρια. Βιοχημική. Παλίνδρομη. Όλα αυτά μας κατέκλυσαν μέσα σε 3 μέρες!
Όσο το συζητούσαμε με άλλους, μεγαλύτερους ή μικρότερους, βλέπαμε ότι σχεδόν κάθε ζευγάρι είχε περάσει κάτι αντίστοιχο. Τι ταμπού είναι αυτό; Βαγγελίστρα μου! Επιπλέον, κάναμε το τεράστιο λάθος και μπήκαμε στο ίντερνετ να διαβάσουμε, για να μπορέσουμε να εξηγήσουμε τι μας συμβαίνει και τι σημαίνει χαμηλή χοριακή και μπλα μπλα. Και πέσαμε πάνω σε εμπειρίες άλλων γυναικών, που ένιωθες τον πόνο τους με έναν κάπως άβολο τρόπο. Για παράδειγμα μία κοπέλα έγραφε κάτι του τύπου «ΑΑΑΑΑΑΑΑΑααααααααααααα δεν ανέβηκε η χοριακή σβήνω πεθαίνω». Οκ, ίσως λίγο drama queen, εξωτερικεύει τον πόνο της, I am not judging. Όμως συνετίσου κουκλίτσα μου, εντάξει, συμβαίνουν αυτά. Άλλη: «Κορίτσια όταν η χοριακή μειώνεται, σημαίνει ότι πάει καλά;». Ε όχι μωρή φακλάνα, διάβασε λίγο περισσότερο να δεις ότι δεν είναι καλά νεά! «Κορίτσια εχτές έκανα σεξ και σήμερα νιώθω κάτι πονάκια χαμηλά αριστερά δεξιά πάνω όλο ευθεία και εκεί θα δεις ένα φανάρι. Στρίψε δεξία και θα βγεις στην εθνική για Ρέθυμνο».
Μμμμμάλιστα. Πέρα από όσα μάθαμε από την εμπειρία μας, επιβεβαιώσαμε το ότι δεν πρέπει ποτέ να μπαίνεις στο ίντερνετ για ιατρικούς λόγους.
Ας είναι. Αυτά τα νέα του τελευταίου 4 μήνου. Ελπίζω εσύ τουλάχιστον να είσαι καλύτερα. Εις το επανιδείν!
Thogias 